رهبری و باشگاه

حرف من به مدیران و برنامه ریزان و مسئولان کشور این است: این جمعیت عظیم جوان در کشور را یک رودخانه مواج و پرفیض بدانید.

این رودخانه به‌طور مستمر جریان دارد و مهر و موم‌ها بعدازاین هم جریان خواهد داشت.

دو گونه می‌توان با این رودخانه برخورد کرد:

یک برخورد این است که شما بنشینید عاقلانه، خردمندانه و با شیوه‌ی علمی اهمیت این رودخانه را بشناسید،

ثانیه نقاط و مراکزی را که به آب این رودخانه احتیاج دارند،بشناسید،

ثالثاً برنامه‌ریزی و کانال‌کشی کنید و آب را به آنجایی که نیاز است هدایت کنید،

آنگاه هزاران مزرعه و باغستان از این نعمت بی‌دریغ الهی سرسبز، و هر نقطه ویرانی آباد خواهد شد.

شما می‌توانید این رودخانه مواج را به پشت سدهای انرژی ساز هدایت کنید و یک منبع عظیم انرژی به وجود بیاورید و کل کشور را به فعالیت و تلاش وادار کنید.

اگر با این موضوع این‌گونه برخورد کنید آنگاه این پدیده یک پدیده پربرکت، بی‌نظیر و استثنایی می‌شود که اگر یک‌یک مردم ایران روزی صدبار خدا را به خاطر آن شکر کنند شکر لازم و شایسته را ادا نکرده‌اند.

مشخصه‌ی این برخورد، برنامه‌ریزی کردن، هدایت کردن، راه را باز کردن و این متاع گران‌بها و این هدیه الهی را درست در نقطه نیاز قرار دادن است،که نتیجه آن سرسبزی،خرمی، آبادانی، نشاط و برکت خواهد بود.

برخورد دیگر این است که این رودخانه فیاض مواج را به حال خود رها کنید، و روی آن فکر نکنید، برای آن برنامه‌ریزی نکنید و قدر آن راندانید. نتیجه چه می‌شود؟ نه‌تنها مزارعی خشک خواهد شد و باغستان‌هایی از بین خواهد رفت، بلکه خود این آب هم هدر خواهد رفت. در بهترین شکل، آب این رودخانه وارد آب‌های شور خواهد شد و هرز خواهد رفت،شکل دیگرش این است که به باتلاق و مرکز تجمع انواع و اقسام آفت‌ها تبدیل شود. شکل بدترش این است که به یک سیل تبدیل شود و همه دستاوردهای ملت را تخریب کند.

اگر برنامه‌ریزی و دقت و کار نشود، این نتایج را به دنبال خواهد داشت.

مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی)

About Author