تکثرگرایی و توسعه نهادی(ارتقای همکاری های چند بخشی در عرصه ترویج کشاورزی)

مقدمه

بازتاب انتقادهای صورت گرفته بر علیه ناکارآمدی روند یکه تازی بخش دولتی،سبب بروز تحولات

و طرح خط مشی هایی در جهت هدایت فرآیندهای خصوصی سازی و مشارکت گرایی نهادمند،

در تمام زمینه ها از جمله ترویج کشاورزی شده است.

تسهیل مشارکت نهادینه کنشگران بخش ها مختلف،اعم از خصوصی،دولتی و غیر دولتی در سطوح مختلف محلی،ملی و بین المللی در عرصه تامین عرضه ترویج کشاورزی یکی از نتایج مشهود حاصل از تحولات نهادی صورت گرفته،همچون تعدیلات ساختاری و خصوصی سازی و استفاده منسجم از راهبردهای مشارکتی در جهت تمرکززدایی در ترویج کشاورزی،به شمار می رود.گسترش وضعیت نهادی جدید در ترویج کشاورزی را می توان تحت عنوان تکثرگرایی نهادی در ترویج کشاورزی نامید.

استدلالی که برای پرداختن به تکثرگرایی نهادی در ترویج کشاورزی مطرح است.تکثرگرایی نهادی موجبات مشارکت کنشگران نهادی مختلف،از جمله شرکت های خصوصی،سازمان های غیردولتی،تشکل های تولیدی فعال در بخش کشاورزی و غیره را در فرآیند تامین و عرضه خدمات ترویجی بازتاب می دهد.

این رویکرد،در صورت حمایت تسهیلگرانه و شبکه سازی هماهنگ گر،می تواند اثربخش تر و کارآمدتر از رویه انحصاری ارایه خدمات ترویجی توسط واحدهای ترویجی دولتی عمل نماید.

هر کدام از کنشگران مزبور از ظرفیتی برخوردارند که با تقسیم کار و حمایت متقابل در چارچوب شبکه های ترویج کشاورزی می توان از ظرفیت های موجود آنها بصورت هم افزایانه برای پایدارسازی خدمات ترویجی از بعد نهادی و مالی بهره گرفت.

در این فصل،موضوع تکثرگرایی نهادی در ترویج کشاورزی_که در واقع بسته به اهداف کنشگران،تنوع و تکثر در مولفه های نظام ترویج کشاورزی یعنی فلسفه کاری،سیاست ها و راهبردها،موضوعات و محتوا،رهیافت ها،مخاطبان،شیوه سازماندهی و مدیریت،تامین مالی،ساختار سازمانی،کاکزاران ترویج کشاورزی،روابط نهادی و محیط پیرامونی را نیز به همراه دارد_به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.

ادامه دارد…