نقش سازمان های مردم نهاد در گسترش امنیت انسانی

گستردگی خواستگاه‌های افراد یک جامعه که می‌توان آن را همان گستردگی ابعاد امنیت انسانی، موجب شده است که دولت‌ها به‌عنوان مراجع و متولیان اصلی برقراری امنیت نتوانند به‌خوبی در تمام حوزه‌ها اثرگذاری مقتدرانه‌ای داشته باشند و این اتفاق موجب شد تا مردم به‌صورت خودجوش برای تأمین نیازهای خود با تشکیل و پیوستن به سازمان‌های مردم‌نهاد (سمن/NGO) اقدام نمایند. در این راستا سازمان‌های مردم‌نهاد به‌عنوان مجامعی برآمده از دل مردم به‌صورت خودجوش و دارای هدفی مشترک و خیرخواهانه با گرایش‌ها غیرسیاسی، غیردولتی و غیرانتفاعی می‌تواند نقش‌های مهم و اساسی را در برقراری و گسترش امنیت انسانی ایفا نمایند. به‌طورکلی سازمان‌های مردم‌نهاد در سراسر دنیا برای گسترش امنیت انسانی می‌توانند دو نقش اساسی ایفا نمایند. در نقش نخست، این سازمان‌ها (سمن‌ها) می‌توانند زمینه‌ساز گسترش امنیت انسانی باشند.

در نقش دوم بسیاری از سازمان‌های مردم‌نهاد با توجه به رسالتی که سازمان برپایِ آن بناشده است. مأموریت‌هایی را بر عهده‌دارند که نتایج این مأموریت‌ها موجب برقراری و گسترش امنیت انسانی می‌گردد. با این توضیح می‌توان گفت که سازمان‌های مردم‌نهاد در برقراری و گسترش امنیت انسانی می‌گردد. با این توضیح می‌توان گفت که سازمان‌های مردم‌نهاد در برقراری و گسترش امنیت انسانی می‌توانند دو نقش (زمینه‌ساز) و یا (عامل) داشته باشند. نکته دیگری که لازم است در اینجا به آن پرداخته شود، موضوع چگونگی ایفای نقش سازمان‌های مردم‌نهاد در گسترش امنیت انسانی است.

سازمان‌های مردم‌نهاد در ایفای هرکدام از نقش‌های ذکرشده می‌توانند دو نوع جهت‌گیری داشته باشند. در شرایطی که دولت‌ها تمایل به برقراری و گسترش رسالتی داشته باشند که سازمان مردم‌نهاد بر اساس آن شکل‌گرفته است و در این راستا دچار کاستی‌ها و یا مشکلاتی باشند، سازمان‌های مردم‌نهاد (جهت‌گیری مثبت یا مشارکتی) با دولت دارند؛ مانند بحث محیط‌زیست. ولی در شرایطی که دولت بنابِ دلایلی تمایل به رشد برخی از مقوله‌های مرتبط با امنیت انسانی نداشته باشد، سازمان مردم‌نهاد با (جهت‌گیری منفی یا مقابله‌ای) به ایفای نقش‌های خود می‌پردازند برای مثال در مباحث مربوطه به حقوق فردی و جمعی (حقوق زنان، حقوق بشر، حقوق کودکان) چنانچه دولتی بنا به منافع خود نخواهد اقدامی انجام دهد، سمن‌ها با تحت‌فشار قرار دادن دولت، تلاش می‌کنند تا آن‌ها را در مسیر اهداف خود قرار دهند. درمجموع، سازمان‌های مردم‌نهاد با هر نوع جهت‌گیری که داشته باندمی_توانند در این موضوع یا با زمینه‌سازی (نقش زمینه‌سازی) و یا با فعالیت‌ها اجرایی (نقش عامل) در گسترش امنیت انسانی نقش بسیار مؤثری داشته باشند. در این مقاله به‌صورت کامل به تحلیل و بررسی نقش‌های سازمان‌های مردم‌نهاد در برقراری و گسترش امنیت انسانی پرداخته‌شده است.

ادامه دارد…