طرح حکمرانی روستایی_برنامه (تکام(19))

امور عشایر

اراضی عرفی:

واگذاری،تصرف و تخریب مراتع عشایری یکی از مشکلات این حوزه می باشد که به دلیل عدم توجه سازمان های ذی ربط به مالکیت عرفی عشایر در تصرف و واگذاری ها صورت می پذیرد؛لذا به منظور حفظ منابع و محیط زیست و اصلاح بهره برداری از آب و زمین و جلب مشارکت هر چه بیشتر مردم و صیانت از جنگل ها مراتع و حوزه های آخیز کشور ضرورت دارد تصمیمات جدید برای کاهش واگذاری ها،تصرفات و تخریب مراتع اتخاذ گردد و در این راستا اصلاح و اتخاذ قوانین جدید در خصوص جلوگیری از واگذاری مراتع عشایری و رعایت ضوابط فنی و قانونی در واگذاری ها با پیگیری و اصلاح قوانین مورد انتظار است؛لذا اقدامات لازم در قالب طرح،پروژه،برنامه عملیاتی استانی و برش شهرستانی سال 1402 به عمل آید.

معیار سنجش این حوزه کاهش واگذاری اراضی عرفی عشایری تاکنون و تا پایان سال 1402 می باشد.

کم توجهی به قیمت تمام شده محصول برای عشایر:

به دلیل واسطه گری،سیستم ناکارآمد عرضه و عدم وجود بازار برای عرضه مستقیم دام و طیور،نرخ بالای نهاده ها و انرژی مشکلات زیادی برای عشایر ایجاد کرده است،لذا با توانمندسازی تعاونی ها و اتحادیه ها همچنین اقتصادی کردن تولید و کاهش هزینه ها و اصلاح فرایند تولید تا عرضه با قطع واسطه ها و البته خرید تضمینی محصولات تولیدی عشایر توسط تعاونی ها،شرکت پشتیبانی امور دام و سازمان تعاون روستایی می توان از نقش امور عشایر برای توسعه اقتصادی کشور بهره بیشتری برد؛لذا اقدامات لازم در قالب طرح،پروژه،برنامه عملیاتی استانی و برش شهرستانی سال 1402 به عمل آید.

معیار سنجش این حوزه کاهش نرخ نهاده ها به عشایر،میزان خرید تضمینی از عشایر تاکنون و تا پایان سال 1402 می باشد.

فرایند بهسازی امور تولیدی گوشت قرمز دام عشایر

عدم نظارت در فرایند بهسازی امور تولیدی گوشت قرمز عشایر سبب ایجاد مشکل شده؛لذا به منظور ارتقاءکمی تولید لازم است نسبت به تامین و تولید نهاده های دامی با تخصیص ارز دولتی و تسهیلات ارزان قیمت و در اختیار گذاشتن منابع و تسهیلات مالی با تخصیص ارز دولتی و تسهیلات ارزان قیمت و در اختیار گذاشتن منابع و تسهیلات مالی با بهره کم و ارزان قیمت نسبت به افزایش تولید گوشت قرمز اقدام شود.

معیار سنجش این حوزه افزایش تولید محصولات دامی توسط عشایر تا پایان سال 1402 می باشد.

زنان روستایی

یکی دیگر از مشکلات کشاورزی عدم به کارگیری از ظرفیت زنان روستایی در اقتصاد روستایی است که به دلیل عدم توجه به جایگاه حقوقی تعاونی ها و تشکل های زنان روستایی در حوزه فضای کسب و کار و اشتغال روستایی می باشد،لذا به منظور توانمندسازی زنان روستایی با بستر سازی برای بهره گیری تعاونی ها از اعتبارات و تسهیلات مرتبط در حوزه اشتغال و کسب و کارهای خانگی و عقد تفاهم نامه و قرار داد لازم الاجرا همکاری بین دستگاههای متولی در تجمیع امکانات و منابع اعتباری تقویت و توسعه مشاغل در حال اجرا در تعاونی های روستایی زنان ضروری است؛لذا اقدامات لازم در قالب طرح،پروژه،برنامه عملیاتی استانی و برش شهرستانی سال 1402 به عمل آید.

معیار سنجش این حوزه میزان افزایش تعداد طرح های اشتغال زایی در تعاونی ها و میزان افزایش اشتغال زنان و دختران روستایی تاکنون و تا پایان سال 1402 می باشد.

ادامه دارد…